Od 1961 roku Szkoła Podstawowa Nr 149 nosi imię Obrońców Westerplatte.

Obrońcy Westerplatte to załoga małej polskiej strażnicy w Gdańsku na półwyspie Westerplatte. Załoga składała się ze stu osiemdziesięciu żołnierzy, których zadaniem była obrona powierzonego odcinka w ciągu 6-12 godzin do chwili nadejścia pomocy.

Atak niemiecki rozpoczął się 1 września 1939 roku o godzinie 4.30. Piętnaście minut później ciężki krążownik „Schleswig-Holstein” rozpoczął ostrzał na teren Westerplatte. Wybuchła II wojna światowa. Kilka razy dziennie Polskie Radio podawało krótki, ale optymistyczny komunikat: „Westerplatte jeszcze się broni”. Cały kraj z zapartym tchem śledził bohaterskie zmagania garstki żołnierzy z potęgą hitlerowską. Dzięki nim cały kraj wierzył w ostateczne zwycięstwo. Dowódcą Westerplatte był major Henryk Sucharski. Po siedmiu dniach walk 7 IX 1939r załoga, nie mając już amunicji, nie mogąc udzielić pomocy ciężko rannym, zdecydowała się na kapitulację.

„Obrońcom Westerplatte”

Czytasz historię i pewnie nie wiesz,
Co to za jacyś bohaterzy,
Są patronami Twojej szkoły?
A wiedzieć o tym należy!

Pojedź do Gdańska, na półwysep
Co ostro wchodzi w morskie fale,
Tego kawałka Polski żołnierze
tydzień bronili wytrwale.

Dwustu trzymało straż, gdy wpłynął
Pancernik z misją pokoju
Jedną armatą z nim walczyli
Do ostatniego naboju.

Na Westerplatte, pierwszego września,
Stanął w płomieniach wojny świat,
Dziś ku przestrodze wszystkim ludziom,
Pamięć i groby zostały.

Liwia Gawrońska, Miłosz Gawroński /absolwenci SP149/

Westerplatte stało się symbolem polskiej walki we wrześniu 1939 roku. Polscy żołnierze walczyli z zaciekłością, pomimo przytłaczającej przewagi wroga, okrążeni i osamotnieni odpierali kolejne szturmy. Był to niewątpliwie przykład wspaniałego męstwa i waleczności żołnierzy polskich. Walka Westerplatte miała olbrzymie znaczenie propagandowe dla narodu walczącego z hitlerowską agresją. Powstawał mit “lwów Westerplatte”, którzy potrafili powstrzymać Niemców.

Jeszcze we wrześniu Konstanty Ildefons Gałczyński napisał “Pieśń o żołnierzach z Westerplatte”. Była ona głęboko wzruszająca, lecz niewiele miała wspólnego z rzeczywistością. Powstawanie mitu przypieczętował Melchior Wańkowicz w książce Westerplatte. Od jej wydania powstała jedyna słuszna wersja heroicznej obrony. Dla upamiętnienia walk o WST wybudowany został Pomnik Bohaterów Westerplatte odsłonięty 9 października 1966r.

W rzeczywistości dużą rolę w obronie Westerplatte odegrał zastępca majora Sucharskiego – kpt. Franciszek Dąbrowski. Przejął on ciężar dowodzenia po kryzysie Sucharskiego i nie doprowadził do załamania obrony. Do końca był za kontynuowaniem walki, wykazał się niezłomnością i silną wolą i to jemu głównie należą się laury za siedmiodniową obronę Westerplatte. Należy jednak zrozumieć postawę majora Sucharskiego. Jako jedyny zdawał on sobie sprawę z nonsensowności obrony. Wykonał rozkaz, a potem chciał już tylko ocalić życie swoich żołnierzy. Westerplatte miało się bronić jedynie 12 godzin, nikt nie mógł wymagać od żołnierzy dalszego poświęcenia. Dlatego też należy na postępowanie Sucharskiego patrzeć przez pryzmat ciężaru jego odpowiedzialności. Niemcy ponieśli ciężkie straty, które ocenia się na 200 – 300 zabitych i kilkuset rannych. W ciągu siedmiu dni załoga odparła, co najmniej 13 dużych szturmów, związała walką znaczne siły wroga. Po stronie polskiej straty były znacznie niższe. W walce poległo 15 żołnierzy polskich, a około 50 zostało rannych. Wszyscy polegli zostali później kawalerami Orderu Virtutti Militari, byli to:

» st. sierż. Wojciech Najsarek
» plut. Adolf Petzelt
» kpr. Andrzej Kowalczyk
» kpr. Bronisław Perucki
» kpr. Jan Gębura
» st. strz. Ignacy Zatorski
» st. strz. Władysław Okraszewski
» st. strz. Konstanty Jezierski
» st. strz. Zygmunt Ziemba
» strz. Władysław Jakubiak
» strz. Mieczysław Krzak
» strz. Jan Ciwil
» strz. Antoni Piróg
» strz. Józef Kita
» strz. Bronisław Uss

Większość żołnierzy z Westerplatte przeżyła wojnę. Jednak mimo ich relacji ciągle istnieją znaczne wątpliwości co do prawdziwego przebiegu walk o Westerplatte. Major Sucharski zmarł krótko po zakończeniu wojny, 30 sierpnia 1946 roku w Neapolu. Został pochowany na cmentarzu we Włoszech. W 1971r. urna z jego prochami została sprowadzona do Polski. Major Sucharski został pośmiertnie kawalerem Orderu Virtutti Militari. Obecnie spoczywa on na Westerplatte razem z innymi poległymi podczas obrony żołnierzami. Sejm X kadencji postanowił przyznać Ordery Virtutti Militari wszystkim obrońcom Westerplatte. W ten sposób choć częściowo sprawiedliwości stało się zadość.

Corocznie 1 września Szkoła Podstawowa 149 im. Obrońców Westerplatte chcąc uczcić bohaterską postawę swojego Patrona organizuje uroczystości upamiętniające. Nasze uroczystości niejednokrotnie uświetnili swoją obecnością honorowi goście – żołnierze Westerplatte:

  • Edward Łuczyński
  • Mieczysław Wróbel
  • Franciszek Żołnik
  • Ryszard Dudzik – najmłodszy Obrońca Westerplatte – łodzianin.

Od 1990 roku istnieje Ogólnopolskie Stowarzyszenie Klubu Szkół „Westerplatte”, które zrzesza 64 szkoły. Celem Klubu jest wymiana doświadczeń oraz wzajemne wspieranie się w doskonaleniu pracy dydaktyczno – wychowawczej dla osiągania celów stawianych przez polską oświatą.