Na początek klika pytań, zastanów się przez chwilę:

Z czym Ci się kojarzy słowo stres?

Czy dotyczy Cię problem stresu i w jakich sytuacjach?

Czy znasz kogoś, kto go nie odczuwa?

Stres towarzyszy nam każdego dnia i z różnym natężeniem. Może na nas działać mobilizująco lub też, możemy stać się ofiarami jego paraliżującej mocy. Jedna z definicji mówi, że stres jest zjawiskiem biologicznym, stanowiącym niespecyficzny sposób reakcji organizmu na jakiekolwiek stawiane mu wymagania: fizyczne, psychiczne czy somatyczne, które mogą być traktowane jako następstwo pozytywnego lub negatywnego działania.

Jednym słowem stres to wszystkie bodźce, które zmieniają stopień twojej gotowości do działania. Dzięki niemu nasze życie nie jest nudne, monotonne, chociaż, gdy dociera do nas zbyt wiele bodźców zaczynamy odczuwać dyskomfort. Jeżeli ta sytuacja się przedłuża i wciąż jesteśmy poddawani silnemu oddziaływaniu bodźców, znacząco obniża się nasze samopoczucie, niekorzystnie może się to odbić na naszym zdrowiu i doprowadzić do  całkowitej dezorganizacji życia.

Stąd, tak ważne jest kontrolowanie poziomu stresu i poziomu docierających do nas bodźców. Aby skutecznie radzić sobie z nadmiernym poziomem nieprzyjemnych odczuć związanych ze stresem ważne jest określenie źródeł stresu.

I tak możemy mówić o:

STRESIE BIOLOGICZNYM – doświadczamy go w sytuacjach zagrożenia życia lub zdrowia. Organizm uwalnia wówczas duże ilości adrenaliny – hormonu, który wywołuje pełną mobilizację organizmu do spełnienia wymagania „WALCZ lub UCIEKAJ”.

STRESIE PSYCHOLOGICZNYM – pojawia się na skutek:

  • lęku przed utratą kontroli lub przed wymaganiami, które postrzegamy jako przerastające nasze możliwości,
  • długotrwałego oddziaływania wytężonej pracy,
  • zbyt wygórowanych oczekiwań wobec siebie i swoich możliwości,
  • nieefektywnego/ nieracjonalnego zarządzania czasem.

STRESIE SPOWODOWANYM WARUNKAMI ZWIĄZANYMI ZE ŚRODOWISKIEM I PRACĄ

  • na przykład hałas, tłok, zanieczyszczenie, bałagan- czyli niekorzystne warunki zewnętrzne.

Podsumowując STRES to:

  • reakcja na codzienne zmiany i wyzwania: zarówno te negatywne, jak i pozytywne,
  • dynamiczna relacja między możliwościami jednostki, a wymogami sytuacji,
  • naturalna, nieunikniona część naszego życia,
  • normalna reakcja biologiczna związana z procesami życia.

Do prawidłowego funkcjonowania potrzebny jest optymalny poziom stresu gdyż:

Zbyt niski poziom stresu powoduje:

  • znudzenie,
  • przekonanie, że wszystko jest bez sensu,
  • brak zainteresowania i zaangażowania, odpływ energii,
  • poczucie bezużyteczności.

Zbyt wysoki poziom stresu natomiast powoduje:

  • lęk,
  • zaburzenia i dolegliwości fizyczne,
  • zwolniony refleks,
  • brak koncentracji,
  • zaburzenia myślenia.

Optymalny stres powoduje:

  • przypływ energii,
  • zainteresowanie, zaangażowanie w wykonywane zadania,
  • wzrost wiary w siebie,
  • prawidłowe funkcjonowanie.

Ludzie różnią się poziomem tolerancji stresu. Stres sam w sobie nie jest ani dobry, ani zły, jest naturalną częścią naszego życia, podobnie jak emocje. Problem powstaje dopiero wtedy, gdy poziom stresu i siłę bodźca odczuwamy jako zbyt duże w stosunku do naszych możliwości. Zatem optymalny poziom stresu jest wręcz niezbędny do prawidłowego funkcjonowania.